Die Wet op Beroepsgesondheid en -veiligheid en Regulasies 85 van 1993 plaas ‘n plig op alle werkgewers om “sover dit redelikerwys uitvoerbaar is, ‘n werksomgewing te voorsien en in stand te hou wat veilig en sonder risiko vir die gesondheid van sy werknemers is”
Die Asbesverminderingsregulasies stipuleer die plig wat op werkgewers rus om, sover dit redelik moontlik is, ‘n veilige werksomgewing te voorsien en in stand te hou wat sonder risiko’s vir werknemers se gesondheid en welstand is, spesifiek met betrekking tot asbes.
Dit is van kardinale belang om te onthou dat daar van geen werknemer vereis mag word om enige betaling te maak wat verband hou met die werwingsproses of die aanvang van werk nie.
In ooreenstemming met Sektorale Vasstelling 13 (SD13), Artikel 19(1)(a), moet werknemers ‘n daaglikse rustydperk van ten minste 12 opeenvolgende ure ontvang tussen die beëindiging van werk op een dag en die aanvang van werk die volgende dag.
Baie SIZA-lede (plase en pakhuise) maak gebruik van die dienste van TES, en dit is dus noodsaaklik om te onthou dat die diensverhouding tussen die werkgewer en die TES ‘n gesamentlike verantwoordelikheid is. ‘n Besigheid kan nie wetlike verpligtinge of hul verantwoordelikheid vir oorsig oor en monitering van ‘n TES vermy nie, en moet dus voldoende stelsels in plek hê.
Artikel 38 van die Immigrasiewet bepaal dat geen persoon ‘n onwettige buitelander in diens mag neem nie. Dit beteken dat die werknemer in besit moet wees van ‘n geldige paspoort/ID en die nodige werkspermitte moet hê wat in Suid-Afrika vereis word.
Die Nasionale Minimumloonwet bemagtig die Nasionale Minimumloonkommissie om die loon elke jaar te assesseer en te hersien. Vanaf 1 Maart 2022 is agri-werkers geregtig op ‘n minimum loon van R23,19 per uur.
Enige persoon wat as ‘n werknemer geag/erken word ingevolge die definisie van ‘n werknemer volgens die Wet op Basiese Diensvoorwaardes (WBDV) Hoofstuk 11 Artikel 83, moet deur die besigheid erken word as ‘n werknemer deur middel van ‘n dienskontrak.
Alhoewel daar nie baie wetgewing vir behuising binne die landbou-sektor spesifiek in Suid-Afrika is nie, word die vereistes en strewe na beste praktyk gedryf en gebaseer op ‘n kombinasie van verskeie wette en regulasies regoor die Suid-Afrikaanse regsraamwerk.
Produsente word versoek om enige en elkeen van die sewe goedgekeurde ouditfirmas te kontak om kwotasies aan te vra voordat ‘n oudit plaasvind.